عدم تعیین مهر در عقد نکاح و تأثیر آن بر حق حبس با نگاهی به فقه فریقین

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استادیار دانشکده علوم خانواده، دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

قانون مدنی به تبعیت از فقه امامیه، تعیین مهر را در هنگام انعقاد عقد نکاح الزامی ندانسته، بلکه این عمل ممکن است پس‌ از نکاح نیز صورت گیرد. در پژوهش پیش‌رو نگارندگان پس ‌از تبیین مختصر احکام مربوط به این موضوع، با روشی توصیفی تحلیلی و با رویکرد تطبیقی با بهره‌گیری از شیوه کتابخانه‌ای برای جمع آوری داده‌ها، به این سوال پاسخ داده می‌شود که در نظام حقوقی ایران و فقه عامه و امامیه، عدم تعیین مهر چه تأثیری بر حق حبس دارد؟ دستاورد پژوهش حکایت از آن دارد که درهرحال، باید برای زوجه مهریه‌ای تعیین گردد. استحقاق زوجه بر مهر از قواعد آمره محسوب می‌شود؛ لذا نمی‌توان بر عدم مهر تراضی نمود؛
یعنی زوجه هیچگاه حقی بر مهر نداشته باشد. علیرغم اختلاف نظرهایی که درخصوص جریان یا عدم جریان حق حبس درصورت عدم تعیین مهر بین حقوقدانان و همچنین فقهای فریقین وجود دارد، اما نظر قوی‌تر آن است که عدم تعیین مهر، تأثیری بر حق حبس نداشته و زوجه می‌تواند تا پیش ‌از تعیین و دریافت مهر، از تمکین خودداری کند. اما نظر قوی‌تر آن است که عدم تعیین مهر، تأثیری بر حق حبس نداشته و زوجه می‌تواند تا پیش ‌از تعیین و دریافت مهر، از تمکین خودداری کند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Failure to determine the dohr in the marriage contract and its effect on the right of imprisonment with a view to the jurisprudence of the parties

نویسنده [English]

  • maryam mohajeri
Faculty of Family Science, University of Teheran, Tehran, Iran
چکیده [English]

The Civil Code, following the Imami jurisprudence, does not mandate the determination of mahr (dowry) at the time of the marriage contract; rather, this determination may occur post-marriage. This study, employing a descriptive-analytical method and utilizing library resources for data collection, addresses the question of how the absence of mahr affects the right of retention within the Iranian legal system and among the public (āme) and Imami juristic schools. The findings indicate that, in any case, a mahr must be established for the wife. The wife’s entitlement to mahr is considered a mandatory rule; hence, an agreement on the absence of mahr is not permissible, meaning the wife can never be devoid of rights to her mahr. Despite the differing opinions among legal scholars and jurists regarding the applicability of the right of retention in cases where mahr is not determined, the rigorous view posits that the absence of mahr does not impact the right of retention, allowing the wife to withhold compliance until the mahr is determined and received.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Right of Retention
  • Mahr
  • Compliance
  • Delegation of Sexual Access
  • Delegation of Mahr