قضاوت تحکیمی نهادی فقهی جهت حل و فصل اختلاف میان طرفین تنازع می‌باشد که امروزه در قوانین حقوقی تحت عنوان «داوری» ظاهر گشته و بدلیل احترام به حاکمیت اراده طرفین در انتخاب شخص قاضی تحکیم یا داور روز به روز در حال گسترش و اقبال مردم می‌باشد.
مشروعیت داوری یا تحکیم در میان مذاهب اسلامی مورد اختلاف است. علی رغم نظر مشهور که قائل به مشروعیت این نهاد فقهی و حقوقی هستند، گروهی مشروعیت آن را به کل منکر شده و گروهی جوازش را منحصر به زمان حضور معصومین(ع) و برخی دیگر منوط به عدم وجود حکومت اسلامی یا عدم حضور قاضی منصوب در شهر یا منطقه دانسته‌اند.
پرسش اساسی این است که دیدگاه‌های مختلف مطروحه پیرامون این بحث هریک بر چه ادله‌ای مبتنی گشته و حدود دلالت هریک از ادله مذاهب اسلامی به چه میزان است؟
در این نوشتار ضمن نقد و بررسی نظریات مختلف طرح شده در رابطه با مشروعیت داوری، نظر مشهور مذاهب اسلامی(مشروعیت نهاد داوری) با ابتنای به سیره عقلاء که توسط مجموعه روایات تأیید می گردد، مورد پذیرش قرار گرفته‌است و سایر ادله روایی مذکور برای اثبات نظریه مشروعیت(مانند معتبره ابی‌خدیجه و مقبوله عمربن حنظله) و دلیل وجوب وفاء به شرط محل مناقشه قرار گرفته‌است.
هوشمند فیروزآبادی, حسین, & حکیمیان, علی محمد. (1402). مشروعیت داوری در فقه مذاهب اسلامی. آموزه‌های حقوق خصوصی کشورهای اسلامی, (), -. doi: 10.22091/dplic.2023.9589.1008
MLA
حسین هوشمند فیروزآبادی; علی محمد حکیمیان. "مشروعیت داوری در فقه مذاهب اسلامی". آموزه‌های حقوق خصوصی کشورهای اسلامی, , , 1402, -. doi: 10.22091/dplic.2023.9589.1008
HARVARD
هوشمند فیروزآبادی, حسین, حکیمیان, علی محمد. (1402). 'مشروعیت داوری در فقه مذاهب اسلامی', آموزه‌های حقوق خصوصی کشورهای اسلامی, (), pp. -. doi: 10.22091/dplic.2023.9589.1008
VANCOUVER
هوشمند فیروزآبادی, حسین, حکیمیان, علی محمد. مشروعیت داوری در فقه مذاهب اسلامی. آموزه‌های حقوق خصوصی کشورهای اسلامی, 1402; (): -. doi: 10.22091/dplic.2023.9589.1008
)